آشفته جات ذهن درگیرمان!

 من احساس میکنم دلیل راهی شدن بسیاری از جوونهای ما به نواحی جنگی در سالهای دفاع مقدس، رنج و سختی ایی بوده که در زندگی متحمل بودن

مردم در اون زمانها برای بدست آوردن اولیه های زندگی خودشون هم باید کلی تلاش میکردن، مشکلات مالی زیادی داشتن و این باعث میشده که مبارزه با نفس خوبی داشته باشن. 

اینجاست که یاد سخن امام حسین ع میفتیم که به گروه یزیدی ها فرموند شکم های شما از حرام پر شده... 

چقدر این شکم موثر است بر طی طریق

وقتی به هر آنچه که بخواهیم به راحتی برسیم و برای داشتنش لحظه ایی هم فکر نکنیم، وقتی هر چه که شکممان هوس کند سریع برایش مهیا کنیم... عاقبتمان میشود همان ها مقابل امام شان ایستادند و یا آنها که خودشان را جلوتر از امام و خردمندتر از او دانستند... 

بزرگترهای میگفتند خدا حاجت شکم را زود میدهد... نمیدانم چرا... این روزها فکر میکنم شاید آن هم امتحانی است... وقتی هوس غذایی میکنی و مثلا به خیال خودت داری مبارزه میکنی با نفست که نروی و آن را نخری یا نپزی و نخوری... در همان زمان همسایه در میزند و ظرفی از غذای هوس کرده ی شما می آورد ، یا پدر همان غذا را از بیرون برای شما خریده و آورده .... اینها همه معنا دارد ....

مبارزه با نفس برای ما شده کشک ... اصلا یعنی چه! بابا لذت ببر از چند روزی که در اینجا هستی

خدا به فرزندان ما رحم کند ...