در حالیکه بی صفتان داعشی آرزوی خود را حضور و مبارزه در خاک ایران میدانند ...
در حالیکه غیور مردان ایرانی، لبنانی، سوری و عراقی در میدانهای جنگ علیه داعش و اسرائیل و آمریکا هدف تیر مستقیم آنها قرار گرفته و شهید میشوند...
در حالیکه مبارزین لبنانی از ریز تا درشتشان بهنگام شروع سخنرانی هایشان پس از سلام به پیامبر و امام زمان و امام خمینی ره به امام خامنه ایی سلام و درود میفرستند...
و در حالیکه تمام مبارزان واقعی اسلام خود را سربازان این رهبران ایرانی میدانند
.
.
.
عده ایی در کشورمان یافت میشوند که مبارزه ی ایران در خطوط مستقیم جنگ علیه داعش را کاری عبث میدانند
این معدود انسانهایی که معلوم نیست از کجا تغذیه میشوند(!) به هنگام شهادت سربازان عزیز کشورمان در میدانهای نبرد، بجای تقدیر و تشکر از این بزرگ مردان، زبان به تحقیر و توهین میگشایند، توهین هایی که بصورت مستقیم از شبکه های فارسی زبان خارجی مخابره میشوند...
این عده ی قلیل هنوز علیه رهبری زبان به دُر افشانی و اشاعه ی افاضات منافقانه میگشایند!
و باز این عده ی خوشحال دست و پا شکسته اند در رخداد پدیده ای نادر(!).... قدم زدن دو وزیر امور خارجه ....اتفاقی که پیش ازین ما ایرانیها خوابش را هم نمیدیدم... بله عزیز من ما خواب خیلی چیزها را نمیدیدم که حالا داریم میبینیم... که یکی از آنها بریده شدن سرهای شیعیان در دنیا و به خاک و خون کشیده شدن زنان و کودکان در جهان و تغذیه ی این سگهای هارِ آدم کش توسط همین کشوری که شما آرزوی وصالش را دارید...
لازم است که هر روز با خود تکرار کنیم سخن بنیان گزار بزرگ انقلاب را : هرگاه دیدید دشمنان از شما تعریف میکنند معلوم میشود عیبی در کار است...
بدانیم که آب در آسیاب چه کسانی میریزیم ...
خدایا عاقبتمان را بخیر کن
لینک پیشنهادی: http://www.aparat.com/v/rGE5T
خاک بر سر فرهنگ منحط غرب .... همین
.......................................
پ.ن: چقدر زیادند انسانهایی که به امید زندگی بهتر پا به این لجن زار فرهنگی میزارن و نسل شون رو برای همیشه در این مرداب بی فرهنگی بزرگ میکنن....
حاضرند سالها در کمپ های پناهندگان با ذلت و خواری زندگی کنند اما باقی عمرشون رو در غرب باشن...
پست ترین مشاغل رو اینجا داشته باشن اما ایران نباشن...
باور کنید اینجا از نظر فرهنگی وحشی خانه ایی بیش نیست...
این وحشی گری ها را در پس رفتار به ظاهر زیبا و مهربانشان، در پس امکانات رفاهیشان و زیر لوای آزادی پنهان میکنند و ما دین داران را انسانهایی عقب افتاده و سخت گیرد میدانند ...
کربلا اتفاق افتاد تا به ما انسانها ثابت کند این انسان به چه رذالت و قصاوتی میتواند برسد...
نسلی که پیامبر را دیده بودند، سخنانش را شنیده بودند، پای منبرش نشسته بودند، با او به خط مقدم جنگ رفته اند و خود را جان فدایی پیامبر میدانستند....
نسلی که غدیر را دیده اند
نسلی که همراه با علی ع مبارزه میکردند
حالا شبیه ترین انسانها به پیامبر را در معرکه ی کربلا .....
حالا فرزندان پیامبر را ...
حالا امامشان را تنهای تنها ....
حالا هم نامان امام علی ع را ...
حالا زینت زندگی امام علی ع را به اسارت میبرند...
همه ی اینها میداند که حسین ع امام بر حق آن روزگار است، همه ی اینها میدانستند که حسین ع فرزند پیامبر است...
و ما نه امامان را دیده ایم و نه پیامبر خدا را زیارت کرده ایم...
نکند من هم امامم را ببینم و .... نکند .... نکند....
ما برای حسین گریه میکنیم، و حسین زمانمان هرشب و روز به حال ما گریه میکند...
چه هدیه ایی بهتر از این که کنار پدر و مادرت زندگی کنی؟
و چه دردی بالاتر از این که ترجیح میدهیم دور از خانواده باشیم و زندگیه بی دغدغه ایی را بگذرانیم؟
چه لذتی بالاتر از خدمت کردن به پدر و مادرت؟
کاش میشد برای همیشه در خانه ی آنها ماند...
ازدواج کنی اما خانه ات همانجا باشد
خوشا به حال آنها که نزدیک پدر و مادرشان زندگی میکنند
چقدر زیبا گفتن امام علی علیه السلام، اصلا 90% غم های آدمها با این صحبت رفع و رجوع میشه
نظر شما چیه؟
مولا علی(علیه السلام):
ای مالک!
بدان مردم اغلب بی انصاف و بی منطق و خود محورند، آنان را ببخش.
اگر مهربان باشی، تو را به داشتن انگیزه های پنهان متهم میکنند، ولی مهربان باش.
اگر شریف و درستکار باشی فریبت میدهند، ولی شریف و درستکار باش.
نیکی های امروزت را فراموش میکنند، ولی نیکوکار باش.
بهترین های خودت را به دیگران ببخش، حتی اگر اندک باشد.
در انتها خواهی دید آنچه می ماند میان تو و خدای توست، نه میان تو و مردم...