خواستم از سفر لندن بنویسم دیدم هیچ جای سفر زیباتر و بیادماندنی تر از دعای افتتاح ، افطار و نماز جماعت در مرکز اسلامی لندن نبود ...
کاش اینجا هم مرکز اسلامی بود
لندن نامه باشد انشالله در مطالب بعد
گاهی از خودم متنفر میشم که چرا این همه برای دیگران دل میسوزونم...
حتی در این حد که جواب تک تک پیام هام رو زود میدم که مبادا ناراحت بشه از اینکه به این همه آدم پیام فرستاده و هیچ کس جوابی یا تشکری ازش نکرده...
گاهی کلی وقت میزارم تا با کسی صحبت کنم، کسی که شاید اصلا ندیده باشمش، شاید صحبت کردنش با من باعث بشه کمی از رنج هاش کم بشه ...
اما ...
اما گاهی تمام انرژیم رو بعضی ها میگیرن
خدایا کمکم کن که بخاطر آدما محبت نکنم