دلم عجیب حرم میخواهد، گوشه ایی دنج از حریم باصفای رضوی
تماشای دسته های عزاداری .... پیاده روی های تا حرم و سکوت.....
سکوت کند و به گنبد طلا خیره شود
وقتی نگاه میکنم به آینده خودم را ناتوان و بی رمغ میبینم ، کاش میشد هرزگاهی روزهای زندگی را عقب و جلو کرد...
و هنگامی که به خود می آیم، میبینم که هرآنچه به واسطه ی او خواسته ام داده است... حتی آرامش...
امام رئوف، دلم در ضریح زیبایت جامانده است، میدانم بهترین امانتداران هستی، پس مراقب او باش، گاهی سرکش میشود... تو آرامش کن...
آرامش حرم در هیچ کجای دنیا نیست، اما همراهیش را در همه جای دنیا میتوان احساس کرد...همراهی امامی به رافت آسمان...
ربیع شروع شده است و من هنوز دلم روضه ی رضا میخواهد....
جای شما هم زیارت میکنم //آسمان مال من است وقتی که دل به یار با صفا و گنبد نورانیت می بندم//